نقش تصويرسازي ذهني در موفقيت دوندگان
مكانيسم تأثير تصويرسازي
فعال‌سازي سيستم عصبي-عضلاني اتفاق مي‌افتد. مسيرهاي عصبي مشابه اجراي واقعي استفاده مي‌شوند. ارتباطات عصبي مهارت‌ها تقويت مي‌شود. كيفيت اجراي تكنيك‌ها بهتر مي‌شود. هماهنگي بين اعصاب و عضلات بهبود مي‌يابد. براي رفع اشكالات تكنيكي عالي است. مطالعات نشان داده ۳۰ درصد پيشرفت ايجاد مي‌شود. بهينه‌سازي حركات قبل از اجرا ممكن مي‌شود.
انواع تكنيك‌هاي تصويرسازي
نوع دروني از ديدگاه خود فرد است. نوع بيروني مانند نگاه تماشاگر است. نوع حسي شامل تمام تجربيات حسي است. نوع فرايندي بر مراحل مختلف تمركز دارد. نوع نتيجه‌گرا بر اهداف نهايي متمركز است. تركيب اين تكنيك‌ها مؤثرترين است. ورزشكاران حرفه‌اي از تركيب استفاده مي‌كنند. انتخاب تكنيك به شرايط فرد بستگي دارد.
زمان‌بندي مناسب تمرين ذهني
مطلوب‌ترين زمان پيش از خواب است. ۱۰ تا ۱۵ دقيقه روزانه كافي است. حداقل ۳ تا ۵ بار در هفته نياز است. پيش از تمرين ذهن را آماده مي‌كند. پس از تمرين يادگيري را پايدار مي‌كند. در دوران نقاهت آسيب‌ها مفيد است. پيش از مسابقات اعتماد به نفس مي‌دهد. نظم در تمرين ذهني مانند تمرين بدني مهم است.
همراهي با تمرين فيزيكي
تمرين ذهني مكمل تمرين بدني است. اول تمرين عملي سپس ذهني انجام شود. ديدن فيلم‌هاي آموزشي پيش از تصويرسازي كمك مي‌كند. جزئيات بايد عين تمرين واقعي باشد. اختصاص ۵ دقيقه پس از تمرين فيزيكي مفيد است. انقباض خفيف عضلات تأثير را بيشتر مي‌كند. اين روش سرعت يادگيري را افزايش مي‌دهد. رشد مهارت‌ها با اين روش سريع‌تر است.
مزاياي روان‌شناختي
افزايش قابل توجه اعتماد به نفس. كاهش ترس از عدم موفقيت. غلبه بر محدوديت‌هاي ذهني. كاهش استرس مسابقات. آمادگي براي موقعيت‌هاي چالش‌برانگيز. افزايش تحمل فشارهاي جسماني. تقويت انگيزه و اشتياق. افزايش رضايت از فعاليت ورزشي.
برچسب: ،