آموزش تنفس صحيح هنگام دويدن
۱. اهميت تنفس عميق
تنفس ديافراگمي پايه دويدن كارآمد است. اين روش ظرفيت ريهها را افزايش ميدهد. براي تمرين، دستها را روي شكم و سينه بگذاريد. دم عميق بايد شكم را بالا بياورد. روزانه اين تمرين را تكرار كنيد. تنفس سطحي در دويدن مضر است. تنفس عميق استقامت را زياد ميكند. با تمرين، اين روش طبيعي ميشود.
۲. ريتمهاي تنفسي مناسب
تنفس بايد با گامها هماهنگ باشد. الگوي ۳:۲ براي دويدن معمولي خوب است. در سرعت بالا از ۲:۱ استفاده كنيد. اين هماهنگي فشار را كم ميكند. ابتدا با سرعت كم تمرين كنيد. به مرور اين ريتم خودكار ميشود. تغيير الگو با سرعت ضروري است. اين تكنيك عملكرد را بهبود ميبخشد.
۳. روشهاي مختلف تنفس
تنفس بيني براي دويدن آرام مناسب است. در شدت بالا، تنفس دهاني لازم است. تركيب دم بيني و بازدم دهاني ايدهآل است. در هواي سرد، تنفس بيني بهتر عمل ميكند. با افزايش سرعت، به تنفس دهاني برويد. اين تغيير بايد تدريجي باشد. روش صحيح تنفس حياتي است.
۴. تنفس در شرايط مختلف
در سربالايي، تنفس سريعتر ميشود. گامهاي كوتاه و بازدم كامل مهم است. در سراشيبي فرصت بازيابي داريد. تنفس عميق در سراشيبي مفيد است. تطبيق تنفس با مسير ضروري است. در زمين ناهموار، تنفس شكمي كمك ميكند. اين مهارت با تمرين پيشرفت ميكند.
۵. تمرينات تقويتي تنفس
تمرينات خاص ظرفيت تنفسي را زياد ميكنند. شنا ورزشي عالي براي اين منظور است. تمرينات اينتروال با تنفس كنترل شده مفيدند. يوگا انعطاف سيستم تنفسي را بهبود ميبخشد. دستگاههاي مقاومت تنفسي نيز مؤثرند. هفتهاي چند بار اين تمرينات را انجام دهيد. بهبود در تنفس دويدن مشهود خواهد بود.
برچسب: ،